Αγαπητοί συνάδελφοι
αφουγκραζόμενος την ανησυχία σας για τον επικείμενο διαχωρισμό των χώρων
επιχειρηματικού δικαιώματος σας θα ήθελα να παραθέσω κάποιες προσωπικές σκέψεις
μου,
Κύριοι πραγματικά ανησυχώ
για το τρόπο με τον οποίο τίθεται και εμμέσως επιβάλλεται το ζήτημα της
υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού. Οι λόγοι είναι πλείονες και πηγάζουν
τόσο από το Σ όσο και από τους κανόνες δικαίου που το διέπουν καθώς και από τις
Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Κοινοτικές οδηγίες που το περικλείουν διαπλαστικά και
ρυθμιστικά αφού η χώρα μας αποτελεί μέλος τόσο της Ευρωπαϊκής και όσο και της
Διεθνούς κοινότητας.
Αναλύοντας λοιπόν τα
"προνόμια" των εμβολιασμένων και τα "μειονεκτήματα" των
ανεμβολίαστων αναδύεται επί της πράγμασι η ευνοϊκότερη αντιμετώπιση που θα
έχουν οι μεν από τους δε με φυσικό επακόλουθο της αντιμετώπισης αυτής να
δημιουργείτε ένα βασικό ερώτημα κατά πόσο αυτή συμβαδίζει με την αρχή
της ισότητας όπως και η παροχή του δικαιώματος στους ιδιοκτήτες χώρων
εστίασης ή θεάματος να χαρακτηρίζουν με την ανάρτηση επιγραφής που θα
ενημερώνει τους καταναλωτές και θεατές ότι οι χώροι είναι αμιγείς ή μικτοί.
H καθιερούμενη με το άρθρο
4 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της ισότητας αποτελεί νομικό κανόνα, ο
οποίος επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση προσώπων που τελούν υπό τις
αυτές ή παρόμοιες συνθήκες και αποκλείει τόσο την έκδηλα άνιση μεταχείριση, είτε
με τη μορφή της εισαγωγής καθαρά χαριστικού μέτρου ή προνομίου μη συνδεομένου
προς αξιολογικά κριτήρια είτε με την μορφή της επιβολής αδικαιολόγητης
επιβάρυνσης, όσο και την αυθαίρετη εξομοίωση διαφορετικών καταστάσεων ή την
ενιαία μεταχείριση προσώπων που βρίσκονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες με
βάση όλως τυπικά ή συμπωματικά ή άσχετα μεταξύ τους κριτήρια (3396/2014
ΣΤΕ).
Συμπληρωματικά στην
εθνική νομοθεσία λειτουργεί και η ευρωπαϊκή και ειδικότερα το άρθρο
14 της ΕΣΔΑ που καθιερώνει την αρχή της ισότητας και
απαγορεύει τις διακρίσεις ορίζοντας ότι «η χρήσις των αναγνωριζομένων εν τη
παρούση Συμβάσει δικαιωμάτων και ελευθεριών δέον να εξασφαλισθή ασχέτως
διακρίσεως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων
πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προελεύσεως, συμμετοχής εις εθνικήν
μειονότητα, περιουσίας, γεννήσεως ή άλλης καταστάσεως».
Ειδικότερα, στόχος της ευρωπαϊκής
νομοθεσίας κατά των διακρίσεων είναι να εξασφαλίσει σε όλα τα άτομα ισότιμες
και δίκαιες προοπτικές πρόσβασης στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην
κοινωνία και ειδικότερα στον εργασιακό χώρο. Μάλιστα, αυτή η νομοθεσία δεν
παρουσιάζει μόνο μια μονόπλευρη διάσταση αξιώνοντας την απαγόρευση των
διακρίσεων στις σχέσεις κράτους πολίτη, αλλά ταυτόχρονα τριτενεργεί και στις σχέσεις
μεταξύ των ιδιωτών. Εξειδικεύοντας παρατηρούμε ότι η απαγόρευση των διακρίσεων
αναλύεται με δυο τρόπους:
Πρώτον, προβλέπει
ότι τα πρόσωπα που βρίσκονται σε όμοιες καταστάσεις πρέπει να τυγχάνουν όμοιας
μεταχείρισης και να μην υφίστανται δυσμενέστερη μεταχείριση λόγω κάποιου
ιδιαίτερου «προστατευόμενου» χαρακτηριστικού το οποίο διαθέτουν. Αυτές είναι οι
«άμεσες» διακρίσεις που υπόκεινται σε ένα γενικό κριτήριο αντικειμενικής
αιτιολόγησης. Ειδικότερα το ΕΔΔΑ έχει κρίνει ότι «[…] διαφορετική
μεταχείριση ατόμων που βρίσκονται σε σχετικά όμοιες καταστάσεις […] μπορεί να
θεωρηθεί διάκριση εάν στερείται αντικειμενικής και εύλογης αιτιολογίας, με άλλα
λόγια εάν δεν επιδιώκει την επίτευξη ενός θεμιτού σκοπού ή εάν δεν υπάρχει εύλογη
σχέση αναλογικότητας μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων
και του σκοπού που επιδιώκεται να επιτευχθεί».
Δεύτερον, η
νομοθεσία κατά των διακρίσεων προβλέπει ότι τα πρόσωπα που βρίσκονται σε
διαφορετικές καταστάσεις πρέπει να τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης
στον βαθμό που αυτό απαιτείται προκειμένου να τους επιτρέπεται η αξιοποίηση
συγκεκριμένων ευκαιριών σε ισότιμη βάση με άλλα πρόσωπα. Ως εκ τούτου,
κατά την εφαρμογή συγκεκριμένων πρακτικών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ίδια
ακριβώς προστατευμένα χαρακτηριστικά. Αυτές είναι οι «έμμεσες»
διακρίσεις, που υπόκειται και αυτές σε ένα κριτήριο αντικειμενικής
αιτιολόγησης. Με αφορμή τις φυλετικές διακρίσεις αλλά με ratio που προσιδιάζει
σε κάθε αθέμιτη διάκριση το ΔΕΕ έχει κρίνει ότι «[…] συντρέχει έμμεση
διάκριση όταν μια εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική
μπορεί να θέσει πρόσωπα συγκεκριμένης φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής σε
μειονεκτική θέση συγκριτικά με άλλα πρόσωπα, εκτός εάν η διάταξη, το κριτήριο ή
η πρακτική αυτή δικαιολογείται αντικειμενικά από ένα θεμιτό σκοπό
και τα μέσα επίτευξης αυτού του σκοπού είναι πρόσφορα και αναγκαία»
Οι διακρίσεις αυτές κρίνονται μοιάζουν σύμφωνες με το
Σύνταγμα και ιδίως με τη γενική αρχή της ισότητας του άρθρου 4 παρ. 1 Σ,
η οποία κατά την κλασική νομική της φύση κατοχυρώνει την ίση μεταχείριση
ουσιωδώς ομοίων και την άνιση μεταχείριση ουσιωδώς ανομοίων χωρίς αυτό να
αφαιρεί το ουσιαστικό δικαίωμα στον οιονδήποτε να μην υλοποιήσει τον εμβολιασμό
στο πλαίσιο του σωματικού του αυτοκαθορισμού (άρθρο 5 παρ. 5 Σ).
Ωστόσο αυτός ο διαχωρισμός
και η έμμεση υποχρεωτικότητα δημιουργεί ζητήματα για την αρχή της ανθρώπινης
αξιοπρέπειας (άρθρο 2 παρ 1 Σ) όπως
επίσης και για την διασφάλιση της προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και
αξιοπρέπειας του ανθρώπου σε σχέση με την εφαρμογή της βιολογίας και της
ιατρικής: Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη βιοϊατρική (ETS αρ.
164, σύμβαση του Οβιέδο) .
Επίσης σε σχετική της απόφαση η Ε.Ε. με τίτλο Resolution 2361 (2021)1, Covid-19
vaccines: ethical, legal and practical considerations - Parliamentary Assembly αναφέρει στα άρθρα 7.3.1. & 7.3.2 :
7.3.1. ensure that citizens are informed that the vaccination is not mandatory
and that no one is under political, social or other pressure to be vaccinated
if they do not wish to do so; μετάφραση: (διασφαλίζει ότι οι πολίτες ενημερώνονται ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν και θα υποστεί πολιτική, κοινωνική ή άλλη πίεση να εμβολιαστεί αν δεν το επιθυμεί!)
7.3.2. ensure that no one is discriminated against for not having been
vaccinated, due to possible health risks or not wanting to be vaccinated; μετάφραση: (βεβαιωθείτε ότι κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις λόγω μη εμβολιασμού εξαιτίας πιθανών κινδύνων που μπορούν να συντρέχουν για την υγεία του ή που δεν επιθυμεί τον εμβολιασμό του).
Επιπροσθέτως η αρχή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν
είναι μόνο θεμελιώδες δικαίωμα αυτή καθεαυτή, αλλά αποτελεί την ίδια τη βάση
των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων
του ανθρώπου του 1948 κατοχυρώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στο προοίμιό της:
`... επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη
της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων
τους, αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον
κόσμο`. Στην απόφασή του της 9ης Οκτωβρίου 2001 στην υπόθεση
C-377/98 Κάτω Χώρες κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, Συλλ. 2001, σ.
Ι-7079, στις παραγράφους 70 έως 77 του σκεπτικού, το Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι
το θεμελιώδες δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας αποτελεί στοιχείο του
δικαίου της Ένωσης.
Από τα ανωτέρω συνάγεται, ιδίως, ότι κανένα από τα δικαιώματα που ορίζει
ο παρών Χάρτης δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προσβολή της αξιοπρέπειας
άλλου προσώπου και ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια ανήκει καθ’ υπόσταση στα
δικαιώματα που ορίζει ο παρών Χάρτης. Δεν μπορεί ως εκ τούτου να θιγεί ούτε
κατά τον περιορισμό δικαιώματος.
Εν συνεχεία παρατηρούμε ότι θα υπάρξουν ανεξέλεγκτες
κοινωνικές αντιδράσεις οι οποίες θα πηγάζουν από τις διακρίσεις που θα
δημιουργηθούν στην κοινωνία και θα απορρέουν:
1) Από την ανεργία -έλλειψη εύρεσης εργασίας για τους
ανεμβολίαστους που καταπατά το άρθρο 22 του Σ γιατί είναι απόρια της άρνησης
του εμβολιασμού τους καθώς και το άρθρο 25 του Σ που
προέρχεται από την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού από πλευράς κυβέρνησης ή
Από την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού « ανάλογα την περίπτωση , τον κλάδο
και την ειδίκευση που απαιτείται» ιδίως οι «πολυπληθείς επιχειρήσεις που
απασχολούν εργαζόμενους που δεν θέλουν να εμβολιαστούν θα δυσκολευτούν έως θα
είναι αδύνατο αν ακολουθήσουν 2 μέτρα και 2 σταθμά! Όπερ αν επιλέξουν μία εκ
των 2 κατευθύνσεων θα καθορίσει στη καλύτερη τη συρρίκνωση της επιχείρησης και
στη χειρότερη την ύπαρξη τους.
2) Αστάθεια και ανεξέλεγκτες διακυμάνσεις
στις καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών που θα έχουν ως αποτέλεσμα σημαντικού και ιδιάζοντος
προβλήματος στην εύρυθμη και ομαλή λειτουργία της αγοράς ενώ ιδιαίτερη προσοχή
και ανησυχία θα προκαλέσει στη γραμμή μαζικής παραγωγής των βιοτεχνιών ,
βιομηχανιών κτλ καθώς και στις εισαγωγές τροφίμων, φαρμάκων , πρώτων υλών,
μετάλλων και ότι άλλο προορίζεται για μαζική
κατανάλωση ή εφαρμογή που αφορά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και των συναλλαγών.
3) Μείωση του κατακεφαλήν ΑΕΠ λόγω της συρρίκνωσης της αγοραστικής
δύναμης των καταναλωτών που συνεπάγεται μείωση των θέσεων εργασίας, συρρίκνωση
του οικονομικού κύκλου και συνεπαγωγικά του ΑΕΠ της χώρας , ενώ ενδέχεται
να υπάρξει πιθανή αύξηση φόρων , περικοπή μισθών και συντάξεων, μείωση των
κρατικών δαπανών και επενδύσεων που θα προκύψουν από τα ανωτέρω καθώς και υποβάθμιση
των υφιστάμενων κρατικών δομών και υπηρεσιών λόγω έλλειψης χρημάτων.
4) Ενδεχομένως Ρατσιστικού τύπου
διακρίσεις με απρόβλεπτες αντιδράσεις από την διακριτή διαφοροποίηση των πολιτών σε όλο
το φάσμα της κοινωνίας από το εκπαιδευτικό σύστημα έως τις κρατικές ή ιδιωτικές
δομές και υπηρεσίες, το εργασιακό και από εκεί από τη ψυχαγωγία έως και το στράτευμα
κάτι το οποίο θα ήταν η απόλυτη καταστροφή του Έθνους!
5) Υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου των
ανεμβολίαστων
Το χειρότερο όλων είναι ότι
δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας λήξης των μέτρων ! Κάτι που με κάνει και
απορώ διότι δεν μπορούν να περιορίζονται θα αναφαίρετα θεμελιώδη δικαιώματα των
ανθρώπων ανεξαρτήτως αν είναι εμβολιασμένοι ή μη επειδή:1) Όλα τα άρθρα είναι ισάξια μεταξύ τους
και ακόμα αν δύναται να περιοριστούν για λόγους ανωτέρας βίας δεν μπορεί να γίνεται
εσαεί! Και πλεόν συμπληρώνουμε 2 χρόνια μέτρων και περιορισμών!!! 2)Απορρέουν
τόσο από το Σ όσο και από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία που αποτελούν θεμέλιο
του ΔΙΚΑΙΟΥ της.
Πραγματικά δεν μπορώ να
κατανοήσω πως μπορεί ένας υγιής άνθρωπος (που δεν είναι εμβολιασμένος) να θέσει
σε κίνδυνο έναν εμβολιασμένο συνάνθρωπο του αφού ο δεύτερος προστατεύεται
από την τεχνητή ανοσία που έχει λάβει από το εμβόλιο!! Και να ζητείται ο
καθολικός εμβολιασμός των υγιών μη εμβολιασμένων ανθρώπων ενώ:
1)ουδείς αναλαμβάνει την
ευθύνη από τους δημιουργούς των εμβολίων – τις παρασκευάστριες εταιρείες – το κυβερνητικό
μηχανισμό- ιατρούς -νοσηλευτές κτλ
2) Δεν παρέχονται δωρεάν
οι απαραίτητες εξετάσεις για να δούν αν ο πληθυσμός που είναι προς εμβολιασμό
έχει αντισώματα ή αν είναι συμβατός με το αντίστοιχο εμβόλιο που πρόκειται να
του χορηγηθεί!!
3) Όσοι έχουν εκ γενετής
εγγενή προβλήματα θρομβώσεων και αντενδείκνυται ο εμβολιασμός τους αυτοί οι
άνθρωποι αναφέρθηκε προφορικά ότι θα εξαιρούνται από τα μέτρα αλλά επί της ουσίας
δεν άκουσα κανέναν να αναφέρει ότι αυτοί είναι που κινδυνεύουν και ότι στα
πλαίσια της κοινωνικής αλληλεγγύης του άρθρου 25 παρ 4 του Σ θα πρέπει όλοι
να φοράνε μάσκα και να τηρούν τα μέτρα πρόληψης και προστασίας αφού επί της πράγμασι
το ότι αποκτά κάποιος ανοσία δεν συνεπάγεται ότι δεν θα αποτελεί φορέα και
εστία διάδοσης του ίου covid19!!
Προσωπικά αντιλαμβάνομαι οτι όλα σταθμίζονται στα πλαίσια της Δημόσιας υγείας και της κοινωνικής αλληλεγγύης αλλά από την στιγμή που δεν διασφαλίζεται και ουδείς εγγυάται τη ομαλή και ανευ προβλημάτων συνέχιση της ζωής και καθημερινότητας του ατόμου ενώ έχουμε εκατοντάδες παραδείγματα αν όχι χιλιάδες στην ευρωπαϊκή ένωση ανθρώπων που εμφάνισαν θρόμβους ή άλλα προβλήματα με αποτέλεσμα να αποβιώσουν ή να έχουν μόνιμα προβλήματα υγείας , πως ζητάτε να σταθμιστούν τα ανωτέρω ενώ δεν υφίσταται καν η αρχή της αναλογικότητας μεταξύ της ζωής των ανθρώπων που είναι υγιών και μικρής ηλικίας και εμβολιάζονται μόνο και μόνο για να προστατεύσουν τη ζωή ευπαθών ομάδων ενώ διακινδυνεύουν τη δική τους όπως αναφέρει ο κος Δημήτριος Κουβελάς από το ΑΠΘ
Τέλος είναι απορίας άξιο
το γιατί το 1/3 των ανθρώπων είναι ασυμπτωματικοί? Αφού είναι ασυμπτωματικοί
γιατι να εμβολιαστούν? Και προφανώς για να είναι ασυμπτωματικοί φέρουν χαμηλό εώς μηδαμινό ιικό
φορτίο άρα πως μπορεί να νοσήσει κάποιος βαριά από αυτούς? Τα ερωτήματα είναι
πολλά και πραγματικά άκρη δεν βγάζεις , στην αρχή νόμιζα ότι προστατεύαμε τις ευπαθείς
ομάδες δλδ υπερήλικες, ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα και τώρα φτάσαμε στο άλλο
άκρο να κατακρίνουμε τους υγιείς που δεν θέλουν να εμβολιαστούν.. μια δεύτερη
Σπιναλόγκα γεννιέται σιγά σιγά και η κοινωνία χωρίζεται σε Σκύλα και Χάρυβδη
και οι λιγοστοί που επιζητούν κατανόηση , αλληλεγγύη, ειρήνη και σεβασμό θα παίξουν δυστυχώς το ρόλο του πληρώματος του Οδυσσέα.
Τέλος θα ήθελα να σας ενημερώσω
για κάτι που η πλειοψηφία αγνοεί : τα πιστοποιητικά εμβολιασμού πήραν
έγκριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να μπορεί η Ένωση να παρακολουθεί τις ενδεχόμενες
παρενέργειες του εμβολίου, την αποτελεσματικότητα και τις ανεπιθύμητες
ενέργειες ακολουθεί το κείμενο στα αγγλικά
7.5.2. use vaccination certifica
tes only for their
designated purpose of monitoring vaccineefficacy, potential side effects and
adverse events;
Resolution 2361 (2021)
Συγγνώμη αν σας κούρασα
ελπίζω να ακούσουμε τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολομό όσα αναφέρει στο εθνικό
μας ύμνο για τη διχόνοια και εύχομαι να μην ενδώσουμε στον δικαιωματισμό και
στο μίσος!
πηγές: 1)https://fra.europa.eu/el/eu-charter/article/1-anthropini-axioprepeia
2) https://pace.coe.int/pdf/74f621f624d2bf8b0c7ff4c269f1a8d493c90dcce035b1fc030b116275eab9a2/resolution%202361.pdf3)https://efotopoulou.gr/archi-tis-isotitas/
4)https://pace.coe.int/en/files/28925#trace-2